Na drodze do sakramentu bierzmowania
1. Co to jest Pismo św.?
Pismo święte jest to zbiór ksiąg napisanych pod natchnieniem Ducha Świętego, który zawiera Słowo Boże skierowane do ludzi.
2. Kto jest autorem Pisma św.?
Pierwszorzędnym autorem Pisma św. jest Duch Święty, a drugorzędnym – ludzie przez Ducha Świętego natchnieni.
3. Skład Apostolski.
Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi. I w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego – stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, Świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.
4. Główne prawdy wiary:
l) Jest jeden Bóg. 2) Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobre wynagradza, a za złe karze. 3) Są trzy Osoby Boskie: Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty. 4) Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia. 5) Dusza ludzka jest nieśmiertelna. 6) Łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna.
5. Skąd wiemy, że Pan Bóg istnieje?
O istnieniu Pana Boga wiemy: l) z istnienia świata i wielkiego ładu na świecie, 2) z przekonania wszystkich ludów, 3) z własnego sumienia, 4) z Objawienia Bożego.
6. Skąd wiemy, że Pan Jezus jest Bogiem?
O tym, że Pan Jezus jest Bogiem wiemy, gdyż: 1) powiedział o tym Bóg Ojciec, 2) zaświadczyli to Apostołowie, 3) wyznał to niejednokrotnie sam Pan Jezus, 4) swoje wyznanie potwierdził Pan Jezus cudami, zwłaszcza zmartwychwstaniem.
7. Skąd wiemy, że Pan Jezus jest prawdziwym człowiekiem?
O tym, że Pan Jezus jest prawdziwym człowiekiem, mówią nam: 1) Ewangelia św. (bo narodził się z Matki, odczuwał głód, pragnienie, zmęczenie, cierpiał i umarł), 2) historycy rzymscy i żydowscy (Tacyt, Pliniusz).
8. Dziesięć przykazań Bożych.
Jam jest Pan Bóg twój: l) Nie będziesz miał bogów cudzych przede Mną. 2) Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremnie. 3) Pamiętaj, abyś dzień święty święcił. 4) Czcij ojca twego i matkę twoją. 5) Nie zabijaj. 6) Nie cudzołóż. 7) Nie kradnij. 8) Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu. 9) Nie pożądaj żony bliźniego twego. 10) Nie pożądaj żadnej rzeczy bliźniego twego.
9. Co to jest sakrament?
Sakrament jest to znak widzialny, który z ustanowienia Pana Jezusa daje nam łaskę Bożą (jest to nasze spotkanie z Chrystusem).
10. Wymień 7 sakramentów świętych.
1) Chrzest. 2) Bierzmowanie. 3) Najświętszy Sakrament. 4) Pokuta. 5) Namaszczenie Chorych. 6) Kapłaństwo. 7) Małżeństwo.
11. Co to jest bierzmowanie?
Bierzmowanie jest to sakrament, w którym Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby wiarę swą mężnie wyznawał, bronił jej i według niej żył.
12. Wymień 7 darów Ducha Świętego.
l) Dar mądrości. 2) Dar rozumu. 3) Dar rady. 4) Dar męstwa. 5) Dar umiejętności. 6) Dar pobożności. 7) Dar bojaźni Bożej.
13. Co to znaczy bronić swojej wiary?
a) umieć odpowiedzieć na stawiane zarzuty, b) być krytycznym wobec tych, którzy chcą wiarę ośmieszyć, c) nie dawać złym życiem powodu do ataków na wiarę.
14. Przez co mamy pogłębiać wiarę?
a) przez modlitwę i czynny udział we Mszy św., b) częstą spowiedź i Komunię św., c) systematyczną katechezę, d) przez czytanie Pisma św. i książek katolickich, e) przez życie na co dzień wiarą.
15. Obrzędy sakramentu bierzmowania:
Liturgia sakramentu – włożenie rąk: Biskup odmawia nad bierzmowanymi modlitwę. Odpowiadamy: Amen. Namaszczenie Krzyżmem św.
Biskup Krzyżmem św. kreśli znak krzyża na czole bierzmowanego i mówi: „N. przyjmij znamię daru Ducha Świętego”. Bierzmowany odpowiada: Amen. Biskup dodaje: Pokój z tobą. Bierzmowany odpowiada: I z duchem twoim.
16. Świadek bierzmowania: wskazane jest, by świadkiem bierzmowania był jeden z rodziców chrzestnych, by wyraźnie zaznaczyć jedność obu sakramentów (kan. 893 §2 KPK i KKK nr 1311). Rodzice chrzestni są najwłaściwszymi kandydatami na świadków bierzmowania. Zgodnie z zaleceniami Instrukcji duszpasterskiej dotyczącej sakramentu bierzmowania, dobrze jest, żeby dla chłopców świadkami bierzmowania byli ojcowie chrzestni, a dla dziewcząt – matki chrzestne. Najważniejszym kryterium, jakie powinien spełniać świadek jest jego duchowe przygotowanie. Powinien posiadać następujące przymioty: wystarczającą dojrzałość do pełnienia tej funkcji, przynależność do Kościoła katolickiego, przyjęcie wszystkich sakramentów inicjacji chrześcijańskiej oraz brak wykluczenia od życia sakramentalnego. Oznacza to, że np. osoby rozwiedzione i żyjące w nowym związku małżeńskim nie mogą być świadkami bierzmowania.
Na drodze do sakramentu małżeństwa
Na drodze do sakramentu małżeństwa
1. Skład Apostolski
2. Dziesięć przykazań Bożych
- Jakie są skutki sakramentu małżeństwa?
Sakrament małżeństwa rodzi między małżonkami węzeł wyłączny, to znaczy jeden mężczyzna może zawrzeć małżeństwo tylko z jedną kobietą i odwrotnie, dopóki zaś oboje żyją, niemożliwe jest dla nich zawarcie sakramentalnego małżeństwa z kimś innym. Zgoda, przez którą małżonkowie oddają się sobie i przyjmują wzajemnie, zostaje przypieczętowana przez samego Boga. Dlatego zawarte i dopełnione małżeństwo osób ochrzczonych nie może być nigdy rozwiązane. Ponadto sakrament ten udziela małżonkom koniecznej łaski do osiągnięcia w życiu małżeńskim świętości oraz odpowiedzialnego przyjęcia dzieci i ich wychowania. Zatem mamy trzy skutki sakramentu małżeństwa: jedność, nierozerwalność, uświęcenie.
- Jakie są racje rozumowe przemawiające za nierozerwalnością małżeństwa?
– Zaufanie do Bożej mądrości, która przewyższa wszelkie rachuby ludzkie i życzy człowiekowi tylko dobra
– Zagwarantowanie trwałości związku na całe życie, w doli i niedoli, w chorobie, starości – aż do śmierci
– Ochrona miłości przed samowolą i egoizmem strony, której małżeństwo przestaje dogadzać
– Dobro potomstwa, właściwe wychowanie dzieci w pełniej rodzinie
– Ochrona dóbr materialnych ( dom, majątek ), w którego zdobycie mąż i żona wkładają wspólny wysiłek, by polepszyć byt swoich dzieci
– Dobro społeczeństwa i państwa, którego pomyślny rozwój jest w dużym stopniu zależny od trwałości związku małżeńskiego i które dlatego otacza małżeństwo i rodzinę opieką prawną.
- Co czynić, jeśli dalsze pożycie okaże się niemożliwe? (skrajne pijaństwo, narkomania, choroba umysłowa, zagrożenie życia ze strony współmałżonka, niewierność, itp.)
W tym przypadku Kościół dopuszcza separację (oddzielenie) od łoża, stołu, mieszkania – jednak bez prawa do zawierana nowego małżeństwa. Węzeł małżeński trwa nadal. Dla obu stron pozostaje obowiązek wzajemnej modlitwy i gotowość do przebaczenia w razie szczerej poprawy.
- Co jest celem narzeczeństwa?
Zrozumiałą jest rzeczą, że dwoje młodych ludzi, zamierzając się połączyć dozgonnym węzłem małżeńskim, musi się dobrze poznać, ocenić charaktery, usposobienia, zdolności, ale i wady, poznać rodzinę i krewnych, z którymi się spowinowacą. Czas narzeczeństwa to okres poważnego przygotowania się do wielkich zadań i obowiązków, jakie czekają ludzi w małżeństwie.
7. Jak brzmią słowa przysięgi małżeńskiej?
Ja N. – biorę ciebie N. – za małżonkę (małżonka) – i ślubuję ci – miłość – wierność – i uczciwość małżeńską – oraz, że cię nie opuszczę – aż do śmierci. Tak mi dopomóż – Panie Boże wszechmogący – w Trójcy Jedyny – i wszyscy święci.
8. Od kiedy zaczyna się życie dziecka?
Od chwili poczęcia, czyli od połączenia jajeczka z plemnikiem powstaje w organizmie matki pierwsza komórka nowego ustroju ludzkiego. W chwili poczęcia dusza dziecka zostaje bezpośrednio stworzona przez wszechmogącego Boga. Bóg sprawia to dziwne połączenie ducha i materii, które jest tajemnicą niedostępną dla nauki i niepojętą dla rozumu. Istnienie duszy decyduje o tym, że jest się osobą, że ma się swoją osobowość.